– Ein må ha like stor sjanse til å bli frisk i Suldal!

Kvifor skal psykisk helsebehandling vera annleis enn kreftbehandling, spør Anne Elise Winterhus. Ho stiller som brukarrepresentant på det opne dialogmøtet som Mental Helse Suldal og avdelinga for psykisk i kommunen inviterer til måndag kveld.

Saknar ambisjonar
Winterhus saknar høge ambisjonar på vegner av pasientane og myndige stemmer som fremjar slike ambisjonar. Ho har vore pårørande innan psykisk helsevern sidan 1990 og skal saman med Einar Schibevaag dela erfaringane dei har som pårørande i Suldal.
Arrangørane håper på gode innspel frå både dei som treng hjelp og dei som yter hjelp, for å kunna utvikla tenestetilbodet på ein god måte.
Anne Elise Winterhus håper spesielt at politikarane og helseleiinga i kommunen møter opp. For som ho seier:
– Dei er nesten dei viktigaste.

Høgare terskel
Med nærare tretti års erfaring med det psykiske helsetilbodet i kommunen, meiner Winterhus at terskelen for å få hjelp for dei aller mest alvorleg sjuke er blitt høgare, og at hjelpa ofte er kriseløysingsorientert. Ho opplever fastlegane som eit nav i systemet, og at mykje avheng av kor modige legane er.
– Det burde vore sjølvsagt med jamlege møte med ein psykiater når ein er alvorleg psykisk sjuk, seier ho og meiner vidare at det som kommunen ikkje kan tilby, må kjøpast frå ein annan kommune. Lova seier at ein har rett på lik behandling, og Winterhus stiller spørsmål ved kvifor dei med psykiske lidingar skal få behandling etter det ho ser på som eit minimumsnivå.

Kven har ansvaret?
Ho håper at kommunen nå skal klara å samla brukarstemmene til både pasientar og pårørande og at dette kan føra til praktiske konsekvensar og eit betre tilbod.
Winterhus er klar på at brukarerfaringane kan oppfattast som kritikk til helsepersonell.
– Det gjeld å kunna lytta utan å gå i forsvar og å vera opne for systemfeil og svakheiter, oppfordrar Winterhus og gjentar det overordna målet:
– Ein må ha like stor sjanse til å bli frisk i Suldal som i andre delar av Norge.